Дар шароити пандемия бе тарсу ваҳм зиндагӣ кардан барои аксарият мушкил аст. Равоншиносон мегӯянд, ки дар ин давраи санҷишӣ ҳарчи бештар рақсидан, хандидан, сӯҳбатҳои муфид, хабарҳои хуш, филмҳои мазҳакавӣ ба руҳу равони одам таъсири мусбӣ мерасонад. Агар бо назардошти ҳамин тавсияҳо зиндагии давраи пандемия пеш равад, хастагии асаб ва тарсу ваҳм эҳсос намешавад. Гузашта аз ин, тарзи ҳаёти солим низ ҳолати равонии шахсро ба танзим медарорад. Ин ва дигар маслиҳатҳои муфиди табибону равоншиносонро аз барномаи Печутоби замон тамошо кунед!
